ONTWAAKHART het donker van de nacht treedt een lichte verschijning tevoorschijn onhoorbaar de treden van de trap naar beneden zwuivelend beziet zij haar domein poes aan haar voeten de aanrecht volledig door licht beschenen beweegt haar hand lade, kast en fles schenkt voorzichtig in en uit haar mond komen zachte woorden alles smelt, krult zich in lavendelgeur van aanraking en ontspanning geen dag had dit gedacht het is ook nieuw dan bladert zij in een glossy tijdschrift op zoek naar iets onbekends wellicht krijgt zij toch een geheel ander idee dan weet zij het dan weet zij het weer dan weet zij meer dan genoeg.
Arij van der Vliet, NL